Nederland beproeft elektronische detentie
LEEUWARDEN – Gedetineerden uit de noordelijke provincies van Nederland kunnen soms hun straf thuis uitzitten. Deze zomer is er een proef van start gegaan met elektronische detentie. Daarbij mag een gevangene zijn huis niet verlaten behalve op de tijdstippen die hij met de reclassering heeft afgesproken. Hij wordt gecontroleerd door een apparaat dat aan een enkelband is bevestigd.
De proef wordt uitgevoerd in de provincies Groningen, Friesland, Drenthe en Flevoland alsmede in delen van Overijssel. De test waaraan de rechterlijke macht, de reclassering, het gevangeniswezen en het Openbaar Ministerie meewerken, zal twee jaar duren. Minister Sorgdrager (D’66) van Justitie hoopt op deze manier een nieuw wapen in handen te hebben bij het terugdringen van het cellentekort. De minister zei dat Justitie volop bezig is met de bouw van meer cellen maar dat desondanks de druk op het gevangeniswezen voorlopig zal blijven. “We moeten daarom werken aan alternatieven”, aldus de bewindsvrouw.
Elektronisch huisarrest kan voor ten hoogste een halfjaar worden opgelegd. Er komen twee groepen gedetineerden voor in aanmerking. De eerste groep bestaat uit mensen die door de rechter tot dienstverlening zijn veroordeeld en de elektronische detentie als extra maatregel krijgen opgelegd. De andere groep bestaat uit gevangenen die tenminste de helft van hun straf in de cel hebben ondergaan en zo thuis het laatste gedeelte kunnen uitzitten.
Volgens Justitie wordt in andere landen het elektronisch huisarrest al met succes toegepast. Maar tijdens een proef in Zweden bleek dat veel gedetineerden het een zware straf vonden. Sommige elektronisch gedetineerden keerden liever naar hun gevangeniscel terug.
De toepassing van deze vorm van huisarrest betekent een aanzienlijke besparing voor Justitie. In de meldkamer in Capelle a/d IJssel (van een normale beveiligingsfirma) worden de vijftig ‘thuiszitters’ via een ‘on-line’-verbinding in de gaten gehouden. Hiervoor is relatief weinig personeel nodig zodat de kosten per gedetineerde zo’n zeventig procent lager uitvallen dan wanneer hij in de cel had gezeten.